maandag, maart 17, 2008
Nicolien Sauerbreij, van snowboardkampioene tot sportfotografe
Nicolien Sauerbreij, de Nederlandse snowboardster dit afgelopen weekend de wereldbeker in haar sport won, overweegt na haar sportloopbaan over te stappen naar de sportfotografie. Wie opgelet heeft had daar op deze site al over gelezen, en zaterdag ging ze in Trouw verder in op deze mogelijke overstap:
Nicolien Sauerbreij verwelkomde fotograaf Soenar Chamid tien jaar geleden in de camper waarmee ze tijdens de wintermaanden door Europa toerde. Uit die ontmoeting ontstond een vriendschap, die haar recentelijk een buitenkansje opleverde. Tijdens een gesprek over een toekomst na het snowboarden nodigde Chamid haar uit hem te vergezellen bij enkele reportages. De Amsterdamse, die ooit een vooropleiding fotografie volgde, ging gretig op het aanbod in. „Ik mocht mee naar de Nederlandse kampioenschappen judo, schaatsen en atletiek. Omgaan met een camera gaat me redelijk af, al blijft het een heel moeilijk vak. Het meetorsen van al die kilo's aan apparatuur vreet energie. En je moet vechten voor een foto. Elkaar wegduwen om de beste plek in een stadion te bemachtigen hoort erbij. Ik dacht vroeger, heel naïef, dat alles draaide om talent. Niet dus. Daar ben ik me goed van bewust. Helaas duurt mijn bestaan op de piste geen eeuwigheid meer. De sportfotografie lijkt me een aardig alternatief. Als ik voldoende kwaliteit heb, wil ik me er verder in bekwamen. Alleen die moordende concurrentiestrijd staat me tegen. Als topsporter maak ik dat elke dag al mee. Wil ik dat straks weer? Helaas zit de maatschappij net zo in elkaar als de sportwereld. Mijn voordeel is, dat ik heb leren omgaan met druk."
Nicolien Sauerbreij verwelkomde fotograaf Soenar Chamid tien jaar geleden in de camper waarmee ze tijdens de wintermaanden door Europa toerde. Uit die ontmoeting ontstond een vriendschap, die haar recentelijk een buitenkansje opleverde. Tijdens een gesprek over een toekomst na het snowboarden nodigde Chamid haar uit hem te vergezellen bij enkele reportages. De Amsterdamse, die ooit een vooropleiding fotografie volgde, ging gretig op het aanbod in. „Ik mocht mee naar de Nederlandse kampioenschappen judo, schaatsen en atletiek. Omgaan met een camera gaat me redelijk af, al blijft het een heel moeilijk vak. Het meetorsen van al die kilo's aan apparatuur vreet energie. En je moet vechten voor een foto. Elkaar wegduwen om de beste plek in een stadion te bemachtigen hoort erbij. Ik dacht vroeger, heel naïef, dat alles draaide om talent. Niet dus. Daar ben ik me goed van bewust. Helaas duurt mijn bestaan op de piste geen eeuwigheid meer. De sportfotografie lijkt me een aardig alternatief. Als ik voldoende kwaliteit heb, wil ik me er verder in bekwamen. Alleen die moordende concurrentiestrijd staat me tegen. Als topsporter maak ik dat elke dag al mee. Wil ik dat straks weer? Helaas zit de maatschappij net zo in elkaar als de sportwereld. Mijn voordeel is, dat ik heb leren omgaan met druk."
# posted by Jan-Edward : 09:27
|
|